Bleekmiddel Fles - Azon 1 liter 1950-1975 - Zeepfabriek De Fenix uit Zwolle

Maattabel aan de zijkant van de fles en het woord azon in relief. ga een poging doen het etiket na te maken / uit te printen om de fles origoneler te laten lijken.

De Fenix was een zeepfabriek, gevestigd aan de Lijnbaan te Zwolle. Het bedrijf vervaardigde vloeibare was- en reinigingsmiddelen, waaronder bleekwater. In Azon zaten na de oorlog plastic kraaltjes die je aan elkaar kon rijgen

Geschiedenis

Reeds in 1719 was sprake van een zeepziederij met als motto: E cynere vivo (vanuit de as leef ik). Deze zeepziederij stond aan de huidige Thorbeckegracht en produceerde zachte zeep. Begin 19e eeuw zetelde het bedrijf aan de Waterstraat. In 1890 verkocht de toenmalige eigenaar, de firma Ter Meulen & Co., de fabriek aan de firma Joh. Taconis. In 1919 werd het, inmiddels Stoomzeepfabriek De Fenix genaamde, bedrijf verkocht aan Peter Broek & Koetsier, reeds eigenaar van een zeepfabriek in Coevorden. De zoon van Peter Broek, chemicus, begon in 1935 een eigen fabriek onder de naam: dr. A. Broek Chemische Fabriek De Fenix. In 1937 werd deze samengevoegd met de oorspronkelijke zeepfabriek onder de naam: P. & dr. A. Broek Zeepfabriek De Fenix.

In 1956 kocht de familie Broek de terreinen van de gesloopte biscuifabriek Helder aan de Lijnbaan en vestigde daar het nieuwe bedrijf. In de jaren 60 van de 20e eeuw werkten er ongeveer 300 mensen en was het bedrijf een concurrent van Unilever. Op aggressieve wijze dwong dat concern de familie uiteindelijk tot overname, hetgeen in 1964 geschiedde.

30 jaar lang was het bedrijf zeer winstgevend. In 1992 werd sluiting van de fabriek voorkomen, doordat de directie het bedrijf overnam. Dit mocht echter de A-merken Glorix, Dubro, Robijn en Lux niet meer voeren.

In 1997 werd de fabriek, die toen 70 werknemers telde, niettemin gesloten. De activiteiten ervan werden overgenomen door Trimoteur Operations Europe (TOEB), dat in 1994 werd opgericht door de directie van het Bredase Grada (fabrikant van onder meer Lodaline) en de durfkapitaalverstrekker Gilde, met als doel om de Grada-fabriek over te nemen van Sara Lee. TOEB had ook een fabriek in 't Zand, die echter sloot in 1996.

De activiteiten zouden worden voortgezet in de -toen 130 werknemers tellende- Grada-fabriek in Breda en de werknemers zouden zoveel mogelijk daarheen worden overgeplaatst. In 2004 sloot echter ook de Grada-fabriek, waarbij 135 ontslagen vielen.

Het pand van De Nieuwe Fenix werd nog gebruikt als opslagruimte en dergelijke, maar in 2006 werd het gesloopt. Slechts de gebrandschilderde ruit, waarop een fenix is afgebeeld, bleef gespaard en werd in het hierop volgende nieuwbouwproject De Nieuwe Feniks geïntegreerd.

 

Merken

Bekende merken waren het bleekmiddel Azon en het afwasmiddel Abro (A. Broek). Later produceerde men Dubro (Dubbel Broek, vanwege de dubbele concentratie). In elke fles zaten drie plastic kralen, welke aan elkaar geregen konden worden tot armbanden en dergelijke. Dit stimuleerde de verkoop aanzienlijk. Ook was er Helder Mientje, Nibro (textielversteviger) en Fambro (shampoo). Ook spiritus en ammoniak werden verkocht.

De overname van de Apeldoornse firma Emka bracht ook de merknaam Glorinne, later Glorix genaamd, in het pakket, alsmede Robijn

Vitamine flesje - Sanostol (levertraan met limonadesmaak) +/- 1937

 Vitamine flesje - Sanostol (levertraan met limonadesmaak) +/- 1937

Wordt bereid uit een sterk vitaminehoudend levertraan-concentraat, gewonnen uit heilbot en kabeljouwtraan onder toevoeging van zeer geconcentreerd sap van door de zon gerijpte, vitamine-rijke sinaasappelen. Bovendien bevat sanostol diastase-rijk mout en een grote hoeveelheid suiker.



Sanostol bevat meer dan natuurlijke vitaminen A en D dan de beste medicinale levertraan, terwijl de werking nog wordt verhoogd door het vitamine C uit het sinaasappelsap en het vitamine B-complex uit het mout

Sanostol heeft een geijkt gehalte aan vitaminen A, C, en D, wordt uitstekend verdragen en is daarbij heerlijk van smaak

Reuk flesjes - Eua de Cologne J.C. Boldoot - vanaf begin 1900

Gister gevonden 2 boldoot flesjes met dop.. en als je de dop eraf haalt en aan de flesjes ruikt kun je de boldoot geur nog ruiken wat wel heel grappig is.. ruikt naar Opoe's huis , doppen opgepoetst met een brillo sponsje, ook al zijn ze niet oud .. wel vitrine waardig.

Geschiedenis
Jacobus Cornelis Boldoot erfde in 1789 van zijn vader een pand aan de Nieuwezijds Voorburgwal te Amsterdam. Daar startte hij een apotheek en verkocht allerlei poedertjes, zalfjes en een zelf ontwikkeld op alcohol gebaseerd geneesmiddel. Het zou een goed middel zijn tegen hoofdpijn en andere kwaaltjes.

Nu bleek dit middel niet erg werkzaam, maar in de loop van de 19e eeuw kwam het in trek als toiletartikel (Eau de Cologne) en het werd sinds 1876 ook in zeep verwerkt.

In 1900 had Boldoot in Amsterdam al 16 panden als productieruimten in gebruik en in 1902 vestigde Boldoot in Amsterdam een nieuwe zeepfabriek aan de Haarlemmerweg.

 

Een probleem voor het bedrijf was het aanbod van veel namaakwatertjes, die soms zelfs in lege Boldootflesjes aan de man of vrouw werden gebracht.

De Eerste Wereldoorlog leidde tot grondstofschaarste, maar daarna ging het bergopwaarts, waarbij nostalgie een zekere rol speelde: er kwam een Boldootmuseum en een fraaie winkel in de Kalverstraat, In 't geurighe Rooske geheten, tegenwoordig nog steeds bestaand en een beschermd monument.

De economische crisis en de Tweede Wereldoorlog brachten het bedrijf veel schade, en zo werden ook de Fokkerfabrieken nog in de vestiging ondergebracht. Na de Tweede Wereldoorlog breidde het bedrijf echter geleidelijk weer uit en het ging ook tandpasta's, cosmetische producten en wrijfwas maken. In 1961 werd Boldoot overgenomen door Koninklijke Zwanenberg Organon en later werd het een onderdeel van de Consumentenproductendivisie van AKZO, waarin ook Shell een zekere zeggenschap had. Deze divisie was een allegaartje van merken, dat in 1987 verkocht werd aan Douwe Egberts-Sara Lee. Boldoot was echter in 1984 al verkocht aan British American Cosmetics. Vervolgens is het bedrijf vele malen verkocht, en in 2000 behoorde het tot de cosmeticaserie van Coty. Het merk "Boldoot" is nog steeds te koop, maar de verpakking doet in niets meer aan het klassieke merk terugdenken.

Opekta - De Nederlandsche Opekta Maatschappij N.V. 1933-1965

De Nederlandsche Opekta Maatschappij N.V. (later Opekta Beheer B.V.) was een in 1933 opgericht filiaal van het Duitse Opekta GmbH uit Keulen. Het bedrijf werd geleid door Otto Frank (vader van Anne frank) van 1933 tot aan zijn pensioen in 1953. Franks boekhouder Johannes Kleiman zette het bedrijf voort tot 1959.

Het bedrijf handelde in pectine, een vruchtenpoeder dat onder huisvrouwen erg populair was om zelf jam te maken. Het bedrijf was actief in Keulen, maar vanwege de situatie in nazi-Duitsland verhuisde Otto Frank in 1933 naar Amsterdam om daar de Nederlandse vestiging op te zetten.

Met de komst van geleisuiker in 1965 raakte Opekta een groot deel van de markt kwijt. In 1982 werd het bedrijf verkocht en in 1995 hield Opekta Beheer op te bestaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tijdens de oorlog

Opekta was gevestigd op Prinsengracht 263 te Amsterdam, zowel in het voorhuis als op de begane grond van het achterhuis. Otto Frank was Jood en besloot in 1942 onder te duiken. De bovenverdiepingen van het achterhuis werden ingericht als schuilplaats voor het gezin en enkele anderen. De geschiedenis daarvan is wereldberoemd geworden door het dagboek dat de dochter Anne Frank schreef. Otto Frank overleefde als enige van zijn gezin de oorlog.

 

 

Limonade Fles - Raak 1 liter Sinas - 1958/59

Deze fles gevonden tijd geleden in gemeente delfzijl bij een uitgebaggerde sloot. is een Raak Sinas fles uit 1958/59

is nog heel mooi schoon gebleven foto bijgevoegd van de rebus & een foto van de reclame uit een tijdschrift., ik zoek nog een dop voor deze fles
Op een andere site info gevonden :

“Het Raak-flesje dateert volgens mij uit 1958 of 1959. Het is afkomstig van A. Bruinsma’s Advocaat- en Limonadefabriek N.V., dat gevestigd was op het industrieterrein Over-Amstel (Amsterdam). In 1961 werd dit bedrijf van Anton (‘Ton’) Bruinsma overgenomen door cacaoproducent Cacao De Zaan N.V. (Koog aan de Zaan), dat op dat moment net als veel andere grote bedrijven een diversificatiestrategie voerde. Na die overname werd het bedrijf omgedoopt tot Raak Drankenindustrie N.V. In 1963 werd het bedrijf verplaatst naar Koog aan de Zaan en kwam het als eerste in de frisdrankenindustrie met literflessen sinas, cola en lemon-lime op de markt. Het ingebrande etiket van dit kleine flesje sinas bestaat uit een soort rebusje: sinaasappel + flesje = Raak. De naam Raak en het rebusje schijnen te zijn verzonnen door een vroegere vriendin van Ton Bruinsma, de dochter van de directeur van Artis [bron: Bart Middelburg, De dominee : opkomst en ondergang van mafiabaas Klaas Bruinsma, Amsterdam/Antwerpen : Veen, 1992, p.20-27]. Ik vermoed echter dat de naam Raak verzonnen is door een etikettendrukkerij. De eerste flesjes Raak hadden nog geen ingebrand etiket maar een papieren etiket.”